De VAR WUO beschermt de opdrachtgever immers voor het niet te hoeven betalen van sociale lasten en vrijwaart hem van allerlei verplichtingen. De rechtbank besliste op 14 maart van dit jaar anders.
De situatie
Een jurist krijgt een opdracht bij een juristenkantoor. Eind 2012 krijgt de jurist helaas niet op tijd betaald en kiest hij ervoor om zijn werkzaamheden op te schorten. Hij vraagt om doorbetaling van loon omdat hij, naar eigen zeggen, werkt met een arbeidsovereenkomst. Als argument gaf de zelfstandige jurist aan dat hij geen vrijheid had in de werkzaamheden, er een gezagsverhouding was en o.a. de werktijden werden vastgesteld door de werkgever. Omdat er volgens hem sprake was van een arbeidsovereenkomst en er geen dringende reden was voor ontslag, had de werkgever toestemming aan het UWV moeten vragen.
De uitspraak
Ondanks het verweer van de werkgever besloot de rechtbank de zelfstandige jurist in het gelijk te stellen en gaf hem de ontslagrechten van een werknemer. Zo moest de opdrachtgever de zzp'er het afgesproken bedrag uitbetalen tot het einde van de in de overeenkomst genoemde datum.
De rechtbank besloot dat de BBA (Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen) van toepassing was op de overeenkomst van opdracht en erkende de situatie in het voordeel van de zzp’er. Zodoende is de zzp'er opeens werknemer waardoor voor hem ontslagbescherming geldt.
Moraal van dit verhaal
Steeds vaker werken zzp'ers alleen of in een pool voor voornamelijk 1 opdrachtgever. Ze doen dit op gezette tijden waarbij ze zich nagenoeg gedragen als werknemer. Deze “nep zzp'ers” ontvangen (terecht) de rechten van een werknemer waarbij de werkgever zich moet gaan afvragen of het niet tijd wordt om op een andere manier om te gaan met flexibele contracten. Lees hier de uitspraak van de rechtbank
Wil je reageren? Doe dat dan op mijn blog.
