• Laatste update:
  • Plaatsingsdatum:

Akkoord GGZ biedt zzp'ers kansen

Het aantal bedden in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) gaat flink achteruit. Dat is demissionair minister Edith Schippers van VWS overeengekomen met de partijen in de GGZ: patiëntenorganisaties, beroepsverenigingen, zorgaanbieders en verzekeraars. In 2020 moet een derde van het aantal bedden in instellingen zijn verdwenen.

Het aantal bedden in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) gaat flink achteruit. Dat is demissionair minister Edith Schippers van VWS overeengekomen met de partijen in de GGZ: patiëntenorganisaties, beroepsverenigingen, zorgaanbieders en verzekeraars. In 2020 moet een derde van het aantal bedden in instellingen zijn verdwenen.

Aan het akkoord over de beddenreductie is elf maanden gewerkt door vertegenwoordigers van de verschillende partijen. Het akkoord wordt niet alleen ingegeven door noodzakelijke bezuinigingen, maar ook door een andere visie op de geestelijke gezondheidszorg. “De patiënten moeten het bed uit”, is de opvatting. “Ze moeten de stad in, zoveel mogelijk een zelfstandig leven gaan leiden, aan het gehospitaliseerd zijn moet een einde komen.”

Akkoord GGZ biedt kansen voor zzp'ers Dit akkoord behelst een aantal stappen. Je kunt niet van het ene moment op het andere patiënten die niet gewend zijn voor zichzelf te   zorgen, buiten de deur zetten. Dat gaat in fases gebeuren. Eén ding is zeker; hiermee wordt de vraag naar thuiszorg een stuk groter. Want patiënten zijn niet voor niets patiënten. Ze blijven zorg nodig hebben, alleen moet dat anders en – ja – ook goedkoper. Zo mag de groei van de uitgaven in de GGZ in 2013 en 2014 nog maar 2,5% zijn. De afgelopen jaren was die groei 5%.

Groepsdynamiek

Wat gaat er zoal gebeuren? Patiënten die in aanmerking komen om te leren zelfstandig te wonen, hebben zware begeleiding nodig om de ‘leer-fase’ door te komen. De eenvoudigste karweitjes in huis moeten hen worden geleerd. Maar ook het ‘samen wonen’ met anderen moet worden geleerd. In de instelling woonden ze al wel groepsgewijs, maar de bescherming van de instelling valt weg. Daardoor is de groepsdynamiek een heel andere dan die binnen de instelling.

Zijn de patiënten eenmaal in staat om onder begeleiding zelfstandig te wonen, dan komen ze in kleine groepjes in wooneenheden terecht. Daar hebben ze zorg en begeleiding nodig bij het dagelijkse leven, een verpleegkundige komt één- à tweemaal in de week langs om een oogje op medicatie en gedrag te houden en waar nodig in te grijpen. Deze zorg en begeleiding kan uiteraard heel goed door zzp’ers worden gedaan; het regelen vanuit de instelling kost al heel gauw méér.

Dagbesteding

De dagbesteding die de patiënten nu hebben, zal niet zo veel veranderen, alleen zijn zij dan externe hulpvragers. Dus wie naar creatieve therapie ging blijft die krijgen, het tuinieren, dieren verzorgen, timmeren en dergelijke blijft allemaal bestaan. Het is niet de bedoeling dat de extern geplaatste patiënten aan hun lot worden overgelaten. Zij krijgen ook de normale specialistische zorg die ze nodig hebben, alleen nu allemaal als externe hulpvrager.

Het akkoord behelst ook dat de patiënten meer bij hun eigen behandeling worden betrokken en daar ook enigszins verantwoordelijk voor zijn. In die zin, dat ze niet alles maar aan anderen, de leiding of begeleiding, overlaten. Zelfredzaamheid wordt erg belangrijk in de nieuwe opzet.

Voor zzp’ers in de thuiszorg kan hier een uitdaging liggen omdat ze nu nog ruimschoots de tijd hebben zich bij te scholen in de psychiatrie en het begeleid wonen. De veranderingen voltrekken zich niet een-twee-drie. Wie zijn werktijd wil uitbreiden of een nieuw aspect aan zijn ervaring wil toevoegen, heeft vanaf nu de tijd zich daarop te richten!

Bron: Nationale Hulpgids

Blogs

ZZP Agenda